Znaczniki w językach innych niż angielski

Pytania

Czy mogę użyć elementu języka HTML oraz XML i przypisać znacznikom nazwy w językach i skryptach innych niż angielski?

Odpowiedź

Wszystkie znaczniki HTML lub XHTML zostały wcześniej zdefiniowane w języku angielskim i muszą pozostać w tym języku jeśli mają być poprawnie rozpoznawane przez program użytkownika (np. przeglądarki).

W XML możliwe jest zdefiniowanie własnych nazw znaczników. Można to zrobić w każdym języku lub skrypcie obsługiwanym przez Unicode.

Chociaż wszystkie procesory XML muszą obsługiwać Unicode, rozsądnie jest jednak postępować w tym przypadku z pewną dozą ostrożności. Jeżeli ktoś będzie musiał pracować ze znacznikami w języku, dajmy na to, chińskim, arabskim czy hindi, może okazać się to bardzo trudne jeśli nie zna ona tego języka lub nie posiada właściwych czcionek i oprogramowania do ich wyświetlania. Zaletą angielskich nazw znaczników są również DTD, które stosowane są przez grupy wielojęzyczne z tej prostej przyczyny, że przeglądanie i zrozumienie znaczenia użytych przez ciebie znaczników będzie łatwiejsze dla ludzi z bardzo wielu krajów.

Z drugiej strony znaczniki w językach innych niż angielski mogą być przydatne w tworzeniu materiałów edukacyjnych. Jest to na przykład częsty przypadek w japońskich podręcznikach o XML dla początkujących.

Dodatkowe informacje

Pamiętaj również, że NCR nie są dozwolone w nazwach znaczników, zatem użycie nazwy znacznika w kodowaniu innym niż ASCII wymaga zastosowania kodowania znaków, które obsługuje potrzebne nam znaki. Stosowanie kodowania Unicode, takiego jak UTF-8, jest zazwyczaj najlepszym podejściem.

Jeżeli używasz XML 1.1 dozwolone jest użycie prawie każdego znaku, jednak użycie niektórych z nich nie jest rozsądne. Pełny wykaz rekomendacji dotyczących stosowania właściwych znaków można znaleźć w Aneksie B specyfikacji XML 1.1

Dokładne informacje o tym, które znaki dozwolone są w znacznikach XML znleźć można w materiałach wymienionych poniżej.